hərzəgu

sif. və is. <ər. hərzə və fars. . . . kar, . . . gu> Hərzə danışan, boşboğazlıq edən; boşboğaz. Hərzəkar adam. Hərzəkarın biridir. – Baxma firibinə hərzəguların; Aralıq vurmaqdı işi buların. Q. Z..